وضعيت آب و هوا

یادمــــان باشد :

  اول نمــاز حســین، بعد عــزای حسین

اول شعــور حسـینـی، بعد شــور حسینی

محــرم و صفــر زمان بالیــدن است نه فقـط نــالیــدن

بســاطش آمــوزه است نه مــوزه

تمــرین خــوب نگـریســتن است نه فقــط خــوب گـریســتن

نمـاد شعــور مذهــب است نه فقـط شــور مذهــب

لطفا برای دیدن عکسها به ادامه مطلب بروید.

:: برچسب‌ها: عکس عزاداری,

ادامه مطلب...

آری غدیر امروز زنده است زیرا  امام غدیر زنده است و امامت مهم ترین واساسی ترین پیام غدیر در سیمای پر مهر آخرین وارث غدیر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف متجلی است و بر ماست که این پیام را سینه به سینه در ذهن و جانمان زنده نگاه داریم و عصر به عصر و نسل به نسل آن را به آیندگان انتقال دهیم .

((عید غدیر خم را بر تمامی مسلمانان و مردم روستای بزوجیق تبریک میگویم))

بر پیکر عالم وجود جان آمد          صد شکر که امتحان به پایان آمد

از لطف خداوند خلیل الرحمن          یک عید بزرگ به نام قربان آمد

روز دهم ماه قمری ذی الحجه ، مصادف با عید قربان از گرامی ترین عید های مسلمانان است..........

خانواده محترم مقدمی اندوه بی پایان ما از این واقعه دردناک قابل وصف نیست

درگذشت پدر چنان سنگین و جانسوز است که به دشواری به باور می‌نشیند،

ولی در برابر تقدیر حضرت پروردگار چاره‌ای جز تسلیم و رضا نیست.

این ماتم جانگداز را به،خانواده محترم تان صمیمانه تسلیت عرض نموده

و برای آنان صبر و اجر و برای آن عزیز سفرکرده علو درجات طلب می‌کنم.

از فراقت با غم محنت، هم آغوشم پدر

رفتی و از مرگ جانسوزت سیه پوشم پدر

خنده و مهر و وفا و مهربانیهای تو

در جهان هرگز نمی گردد فراموشم پدر

(( گفــت : با پدر یک جمـــله بســـاز. گفتــم : من با پدر جمله نمی ســازم ،

دنیــــــــامو می سازم ))

در مورخه 93/05/19 ((آقای محمد مقدمی ))  پدری مهربان و دلسوزاز اهالی روستای

بزوجیق ساکن شهرستان رشت دار فانی را وداع گفتند ومراسم ختم  روز سوم آن مرحوم در مورخه

93/05/21 از ساعت 10 الی 13 در شهرستان رشت برگزار گردید.

   روز یکشنبه مورخه 1393/06/30 (( مظفر پرکان )) پدری مهربان و دلسوز و برادر شهید بهراد

پرکان بعد از تحمل چند ماه بیماری در شهرستان رشت دار فانی را وداع گفتند که روز سوم آن مرحوم

در مورخه 93/07/01 از ساعت 10 الی ساعت 13  میباشد.

مدیریت وبلاگ این مصیبت وارده را به خانواده ی محترم پرکان تسلیت عرض نموده و  از خداوند متعال

برای بازماندگان عمر با عزت را مسئلت داریم.

در کمال تاسف با خبر شدیم (( آقاِی فتحعلی جهانگیری )) در مورخه 93/07/07 در شهرک فرون آباد دار فانی را

وداع گفته اند. این ضایعه بزرگ را به خانواده ی محترم ایشان تسلیت عرض می نماییم و از خداوند  متعال  برای  ایشان  طلب  مغفرت

کرده  و برای خانواده ی محترمشان صبر جمیل مسئلت می نماییم.

فرا رسیدن نوروز باستانی، یادآور شکوه ایران و یگانه یادگار جمشید جم بر همه همشهریان عزیز بزوجیقی های پاک پندار، راست گفتار و نیک کردار خجسته باد . . .

مدیریت این وبلاگ آرزوی سلامتی همه همشهریان عزیز را در سال جدید دارد.         شاد باشید و رستگار

بازیهای زمستانی در روستای بزوجیق

دهه فجر در روستای بزوجیق

در مدارس روستای بزوجیق ایام دهه فجر حال هوای دیگری داشت دانش آموزان در مدرسه جمع می شدند با توجه به اینکه کاغذ رنگی در دسترس نداشتند با مداد رنگی شمعی تعدای کاغذ رنگ میکردندو با این کاغذها برای تزئین کلاسها اقدام میکردند . دانش آموزان و معلمان دست به دست هم میدادند  شادی میکردند چند سالی هم گروه تئاتر تشکیل دادند و برای مردم روستا تئاتر بازی کردند همزمان با تئاتر مسابقه گذاشتند (((چند عدد سیب را با نخ از سقف آویزان کردند که بچه ها بدون اینکه دست به سیب بزنند باید با دندان سیب ها را میخوردند ))) چند سالی هم مسابقه پینک پنک گذاشتند که در سوز سرما روی برف ها معلمان با دانش آموزان مسابقه میدادند وگروه سرودی هم از بین دانش آموزان انتخاب شده بودند که برای مردم روستا ودانش آموزان سرود (((بیست و دوی بهمن و سرود بوی گل و سوسن و از سفر آید))) را اجرا میکردند یاد باد آن روزگاران یاد باد چه ایام خوبی بود.

ختنه کردن فرزندان

مرحوم خسرو  در  حدود سالهای 1350 و 1340 بچه ها را ختنه میکردند خدا رحمتشون کند که در این مورد خیلی به روستائیان خدمت میکردند با توجه به دور دست بودن روستا و دسترسی نداشتن به شهر کار ایشان اهمیت زیادی داشت.

موذن روستا

اوایل انقلاب بود که آقای احمد احمدی صبحها به پشت بام خانه اشان میرفتند و با صدای اذان مردم را برای سحری بیدار میکردند البته این موذن عزیز در قسمت (اللوکندی)ساکن بودند و نصف روستا شاید صدای اذان گفتن ایشان را می شنیدند. بعد از گذشت زمان آقای بهزادی فر این مسئولیت خطیر را به عهده داشتند و ایشان عصرموقع اذان مغرب نیز اذان میگفتند. ودر دهه شصت آقای پنجعلی بهزادیفر با صدای شیوای خودشان اذان میگفتند.

دکتر شاطر زاده

بد نیست یادی از دکتر شاطرزاده داشته باشیم اون موقع ما بچه بودیم یادم میاد زمستان که هیچ گونه دسترسی به شهر  نداشتیم هر کس در روستا مریض میشد یک نفر را به روستای ارقطو میفرستادند تا دکتر شاطرزاده را بیاورد مردم روستا احترام خاصی  به شاطر زاده قایل میشدند. جالب اینجاست که ایشان سواد انچنانی نداشت ولی برای روستاهایی مثل روستای ما که دورافتاده بود کمک بسیاری میکرد در زمستان بیشتر مریض ها را مداوا میکرد ایشان در اخر عمرش در شهرستان رشت ساکن بود و در همانجا از دنیا رفت خدا وند رحمت کند.